دانستی-های-گازی

    You are here:  
  1. نسکو گاز
  2. بلاگ
  3. دانستی ها
مطالب فروش انواع گاز

اگر اکسیژن خالص به مدت طولانی تنفس شود،باعث اختلال در عملکرد ریه می شود.البته ریه ها توانایی ساخت مواد انتی اکسیدان را به مقدار زیاد دارا هستند و این مواد ریه ها را از اثر تخریبی اکسیژن حفظ می کنند،اما اگر به هر دلیلی این سیستم دفاعی آنتی اکسیدان کاهش یابد،تنفس اکسیزن می تواند باعث صدمات شدید به ریه ها شود.اثر اکسیژن در ایجاد ضایعه ریوی در موجودات مختلف متفاوت است،به طور مثال تنفس اکسیژن خالص در موش آزمایشگاهی پس از 5 تا 7 روز باعث مرگ می شود در حالی که لاک پشت دریایی می تواند تا پایان عمر اکسیژن خالص تنفس کند و هیچ عارضه ای برایش ایجاد نشود.بیشتر آزمایشات انجام شده برای سمیت اکسیژن روی حیوانات انجام می شود و در مورد اثر آن بر روی انسان آگاهی زیادی وجود ندارد.طبق تحقیقات انجام شده اگر میزان درصد اکسیژن در گاز تنفسی از 60% کمتر باشد،اکسیژن نمی تواند اثر سمی بر روی ریه داشته باشد ولی اگر این نسبت از 60% بیشتر باشد و بیشتر از 48 ساعت تنفس شود،می تواند اثر تخریبی بر روی ریه داشته باشد و اگر لازم باشد برای بیماری،میزان نسبت اکسیژن در گاز تنفسی او بیشتر از 60% شود و زمان مصرف نیز طولانی باشد،بایستی از لوازم تنفسی مخصوص استفاده شود.البته باید توجه داشت که میزان 60% در گاز تنفسی رقم دقیقی نیست و وجود مواد آنتی اکسیدان آندوژن در این میزان تاثیر زیادی دارد،به طوری که اگر این مواد آنتی اکسیدان به هر دلیلی کاهش پیدا کنند نسبت 60% نیز می تواند سمی شود و باید کاهش یابد.به طور مثال بیمارانی که در بخش icu بستری هستند به دلیل وضعیت خاص بیمار،میزان مواد آنتی اکسیدان کاهش زیادی پیدا کرده اند و به خصوص اگر بیمار مدت زمان زیادی را در icu بگذراند،میزان اکسیژن از 21%(هوای اتاق) نباید بالاتر باشد،چرا که می تواند اثری سمی برای بیماران داشته باشد.به منظور کاهش خطر اکسیژن درمانی برای ریه ها بهتر است این اقدامات انجام شود:محدود کردن مصرف اکسیژن:تجویز مداوم اکسیژن صحیح نیست و نباید انجام گیرد.مصرف اکسیژن در موارد زیر می تواند انجام گیرد: کافی نبودن اکسیژناسیون نسجی،کاهش فشار اکسیژن شریانی(55 میلیمتر جیوه به پایین)،لاکتات خون بیش از بیشتر از 4 میلی مول در لیتر،بازده قلب زیر 2 لیتر در دقیقه/متر مربع بدن و میزان اکسیژن خون وریدی زیر 50% به منظور بهبود مقدار مواد آنتی اکسیدان،برای آقایان روزانه سلنیوم 70 میلی گرم و برای خانم ها 55 میلی گرم روزانه تجویز می شود. برای کاهش صدمه وارده به ریه باید میزان نسبت اکسیژن را از 60% کاهش داده و در حداقل ممکن نگه داریم.یکی دیگر از عارضه های اکسیژن درمانی در سیستم عصبی مرکزی و به صورت تشنج دیده می شود.تشنج گاهی به صورت ناگهانی ایجاد می شود و گاهی هم علائمی مانند تهوع،بی حسی در صورت،احساس بوهای ناخوشایند و احساس صدا در گوش دارد.هرچقدر میزان درصد اکسیژن و فشار آن بالاتر باشد این علائم بیشتر نشان داده می شوند.میزان تشنج تا فشار 2/5 اتمسفر بسیار کم بوده و از این فشار به بالا به تدریج میزان تشنج افزایش پیدا می کند.در این حالت قند خون نیز پایین می آید.
مطالب فروش انواع گاز

اگر اکسیژن خالص به مدت طولانی تنفس شود،باعث اختلال در عملکرد ریه می شود.البته ریه ها توانایی ساخت مواد انتی اکسیدان را به مقدار زیاد دارا هستند و این مواد ریه ها را از اثر تخریبی اکسیژن حفظ می کنند،اما اگر به هر دلیلی این سیستم دفاعی آنتی اکسیدان کاهش یابد،تنفس اکسیزن می تواند باعث صدمات شدید به ریه ها شود.اثر اکسیژن در ایجاد ضایعه ریوی در موجودات مختلف متفاوت است،به طور مثال تنفس اکسیژن خالص در موش آزمایشگاهی پس از 5 تا 7 روز باعث مرگ می شود در حالی که لاک پشت دریایی می تواند تا پایان عمر اکسیژن خالص تنفس کند و هیچ عارضه ای برایش ایجاد نشود.بیشتر آزمایشات انجام شده برای سمیت اکسیژن روی حیوانات انجام می شود و در مورد اثر آن بر روی انسان آگاهی زیادی وجود ندارد.طبق تحقیقات انجام شده اگر میزان درصد اکسیژن در گاز تنفسی از 60% کمتر باشد،اکسیژن نمی تواند اثر سمی بر روی ریه داشته باشد ولی اگر این نسبت از 60% بیشتر باشد و بیشتر از 48 ساعت تنفس شود،می تواند اثر تخریبی بر روی ریه داشته باشد و اگر لازم باشد برای بیماری،میزان نسبت اکسیژن در گاز تنفسی او بیشتر از 60% شود و زمان مصرف نیز طولانی باشد،بایستی از لوازم تنفسی مخصوص استفاده شود.البته باید توجه داشت که میزان 60% در گاز تنفسی رقم دقیقی نیست و وجود مواد آنتی اکسیدان آندوژن در این میزان تاثیر زیادی دارد،به طوری که اگر این مواد آنتی اکسیدان به هر دلیلی کاهش پیدا کنند نسبت 60% نیز می تواند سمی شود و باید کاهش یابد.به طور مثال بیمارانی که در بخش icu بستری هستند به دلیل وضعیت خاص بیمار،میزان مواد آنتی اکسیدان کاهش زیادی پیدا کرده اند و به خصوص اگر بیمار مدت زمان زیادی را در icu بگذراند،میزان اکسیژن از 21%(هوای اتاق) نباید بالاتر باشد،چرا که می تواند اثری سمی برای بیماران داشته باشد.به منظور کاهش خطر اکسیژن درمانی برای ریه ها بهتر است این اقدامات انجام شود:محدود کردن مصرف اکسیژن:تجویز مداوم اکسیژن صحیح نیست و نباید انجام گیرد.مصرف اکسیژن در موارد زیر می تواند انجام گیرد: کافی نبودن اکسیژناسیون نسجی،کاهش فشار اکسیژن شریانی(55 میلیمتر جیوه به پایین)،لاکتات خون بیش از بیشتر از 4 میلی مول در لیتر،بازده قلب زیر 2 لیتر در دقیقه/متر مربع بدن و میزان اکسیژن خون وریدی زیر 50% به منظور بهبود مقدار مواد آنتی اکسیدان،برای آقایان روزانه سلنیوم 70 میلی گرم و برای خانم ها 55 میلی گرم روزانه تجویز می شود. برای کاهش صدمه وارده به ریه باید میزان نسبت اکسیژن را از 60% کاهش داده و در حداقل ممکن نگه داریم.یکی دیگر از عارضه های اکسیژن درمانی در سیستم عصبی مرکزی و به صورت تشنج دیده می شود.تشنج گاهی به صورت ناگهانی ایجاد می شود و گاهی هم علائمی مانند تهوع،بی حسی در صورت،احساس بوهای ناخوشایند و احساس صدا در گوش دارد.هرچقدر میزان درصد اکسیژن و فشار آن بالاتر باشد این علائم بیشتر نشان داده می شوند.میزان تشنج تا فشار 2/5 اتمسفر بسیار کم بوده و از این فشار به بالا به تدریج میزان تشنج افزایش پیدا می کند.در این حالت قند خون نیز پایین می آید.
مطالب فروش انواع گاز

نیتروژن مایع که به اختصار NL2 نیز نامیده می شود فرم مایع گاز نیتروژن خالص است.نیتروژن مایع از تقطیر جزء به جزء هوا به دست می آید و معمولا تولید آن در کارخانه های تولید گاز اکسیژن و دی اکسید کربن صورت می پذیرد.نیتروژن مایع بی رنگ و بدون بوست و چگالی آن 807Kg/m3 (حدودا 20% سبک تر از آب در حجم برابر) می باشد. نیتروژن مایع در دمای -196 (تقریبا 77 کلوین در مقیاس مطلق، بطور دقیق تر -195.8 درجه سانتی گراد) درجه سانتی گراد جوشیده و به بخار خود که گاز نیتروژن تبدیل می شود.پس وقتی نیتروژن در حالت مایع است،دمای آن بالاتر از 196- نخواهد بود،چون اگر دمای آن به 195- برسد بخار شده و به گاز نیتروژن تبدیل می شود.نیتروژن مایع در دمای 210- منجمد می شود و به حالت نیتروژن جامد در می آید.به نیتروژن مایع در دماهای بسیار پایین تر نیز می توان دست پیدا کرد.با توجه به دمای بسیار پایین و با توجه به این که با کمترین تماس با جسم گرم تر دمای آن از 196- تجاوز خواهد کرد برای نگهداری و حمل و نقل نیتروژن مایع باید از هرگونه تماس آن با اجسام دیگر جلوگیری شود،این جسم حتی می تواند هوا باشد،هوای عادی تقریبا 220 درجه گرم تر از نیتروژن مایع است.بنیابراین تنها راهی که برای نگهداری و حمل و نقل نیتروژن مایع به نظر می رسد استفاده از تانک های حمل نیتروژن مایع است.این تانک ها دارای جداره ی خلا هستند و برخورد با فضای اطراف را تقریبا غیرممکن می سازند.تانک های حمل نیتروژن مایع بسیار گران قیمت و حساس و آسیب پذیرند و بسته به طراحی که دارند و عوامل دیگر می توانند از چند ساعت و تا حتی یک سال نیتروژن مایع را در خود نگهداری کنند.نیتروژن،برعکس هیدروژن و اکسیژن که قابلیت انفجار زیادی دارند،قابل اشتعال نیست.با این وجود از نیتروژن در ساخت مواد انفجاری مانند TNT استفاده می شود.با توجه به این که نیتروژن عنصر خالص است رسانایی الکتریکی چندانی ندارد و تماسش با قطعات الکترونیکی موجب اتصال کوتاه نخواهد شد. ضریب انبساط نیتروژن مایع در دمای عادی (20درجه سانتی گراد) نزدیک به 700 می باشد و این بدان معنی می باشد که یک لیتر نیتروژن مایع در صورت تبخیر برابر با 694 لیتر گاز نیتروژن خواهد بود،پس توصیه می شود در فضاهای بسته از نیتروژن مایع استفاده نشود چرا که تبخیر حتی چند لیتر نیتروژن مایع درصد نیتروژن هوا را افزایش داده و در نتیجه اکسیژن کاهش پیدا می کند و این می تواند باعث سردرد،بیهوشی و یا حتی مرگ می گردد.از طرفی تماس با نیتروژن مایع می تواند باعث سوختگی شدید شود.یکی دیگر از کاربردهای نیتروژن مایع این است که به عنوان خنک کننده در صنایع مختلف از آن استفاده می شود.همچنین نیتروژن مایع در پزشکی کاربرد دارد.از نیتروژن مایع در تولید گاز نیتروژن خالص و به عنوان نگه دارنده نیز می توان استفاده نمود.نسکو گاز با سال ها تجربه در زمینه ی تولید و فروش انواع گازهای طبی و صنعتی از جمله تولید گاز نیتروژن در اصفهان در خدمت شما عزیزان می باشد.
مطالب فروش انواع گاز

گاز اکسیژن در مواجهه با هوا،هوای فشرده،نیتروژن و دیگر گازهای خنثی رفتاری متفاوت نشان می دهد.اکسیژن واکنش پذیری زیادی دارد.اکسیژن خالصی که به صورت فشرده در سیلندر ذخیره می شودمی تواند با بعضی از مواد مانند روغن و گریس واکنش شدیدی نشان دهد.سایر مواد ممکن است در مجاورت با اکسیژن خود به خود دچار حریق شوند.تقریبا اکثر مواد مانند منسوجات، لاستیک ها و حتی فلزات اگر در مجاورت با اکسیژن قرار بگیرند به شدت مشتعل می شوند.اگر میزان اکسیژن در هوا حتی به مقدار ناچیزی افزایش پیدا کند شرایط خطرناکی ایجاد می شود که موجب می شود شروع حریق آسان تر شده و دمای شعله بالا رود،البته چنین شرایطی به ندرت اتفاق می افتد.در اتاقی که به درستی هوای آن تهویه نمی شود نشت شیر یا شلنگ حاوی اکسیژن می تواند به سرعت غلظت اکسیژن در هوا را افزایش دهد و این شرایط ایجاد شود.عواملی که می تواند در هنگام استفاده از اکسیژن موجب ایجاد حریق و انفجار گردد از این قرارند:استفاده از موادی که با اکسیژن سازگار نیستند،بالاتر رفتن میزان اکسیژن در محیط به دلیل نشت از تجهیزات،استفاده از اکسیژن در تجهیزاتی که برای کار با اکسیژن طراحی نشده اند و بهره برداری نادرست از تجهیزات حاوی اکسیژن.کارفرمایان وظیفه دارند بر طبق مقررات در محیط کار خود ارزیابی خطر را انجام دهند و شرایط ایمن سازی محیط برای کارگران و پرسنل را فراهم آورند. جلوگیری از اشباع اکسیژن در محیط هنگامی که غلظت اکسیژن در هوا نسبت به شرایط عادی بالاتر رود،با اشباع اکسیژن مواجه هستیم و از آنجایی که اکسیژن بی رنگ،بی بو و بی مزه است اشباع آن توسط حواس پنج گانه ی انسان درک نمی شود.خطر اصلی که در مواجهه با شرایط فوق افراد با آن روبرو هستند آتش گرفتن سریع و خطرناک موها و لباس هاست.به طور مثال افرادی که برای درمان بیماری های تنفسی از اکسیژن استفاده می کنند اگر سیگار مصرف کنند امکان آتش گرفتن لباس ها و رختخوابشان وجود دارد،لذا می بایستی کشیدن سیگار برای کسانی که از اکسیژن استفاده می کنند ممنوع گردد. اشباع اکسیژن بر اثر عوامل مختلفی صورت می گیرد،از جمله:نشت به دلیل اتصالات نا مرغوب،نشت از شلنگ ها،لوله ها و شیرهای معیوب و نامرغوب،باز بودن شیرها،بسته نشدن صحیح شیرها پس از استفاده،استفاده بیش از نیاز از اکسیژن در جوشکاری،برشکاری و ...و تهویه ضعیف مکانی که در آن از اکسیژن استفاده می شود.نگهداری تجهیزات اکسیژن در شرایط مناسب و دقت در زمان استفاده از آن،می تواند از اشباع اکسیژن جلوگیری کند.به کار بردن غلط اکسیژن نیز می تواند باعث اشباع آن در هوا شود،در موارد زیر هرگز نباید از اکسیژن استفاده شود:تهویه یا خنک کردن مکان های بسته و گردگیری ماشین آلات،دستگاه ها و لباس ها. اگر دلیل اشباع اکسیژن،نشت اکسیژن باشد باید استفاده از اکسیژن متوقف شده،سیگار و شعله های باز خاموش شوند و مکان تهویه شده و محل نشت شناسایی و تعمیر شود.در این موارد احتمال این که اکسیژن در سطح لباس ها نفوذ کند وجود دارد،اگر به این قضیه مشکوک شدید بهتر است که لباس ها را از تن خارج کرده و در معرض هوای آزاد قرار دهید. کپسول های اکسیژن را نباید به داخل مکان های بسته برد.اکسیژن ممکن است با استفاده از شیلنگ به محل کار انتقال پیدا کند که در این صورت می بایستی در پایان کار شیلنگ جمع آوری شده یا از فضای بسته خارج گردد.در صورتی که جمع آوری شیلنگ امکان پذیر نباشد باید شیلنگ از منبع تغذیه جدا گردد. در اتاق های بسته و یا مکان هایی که به خوبی تهویه نمی شوند و خطر اشباع اکسیژن در آن ها زیاد است،استفاده از تجهیزات تشخیص اکسیژن بسیار ضروری است. هرگز از مواد ناسازگار با اکسیژن استفاده نکنید. بعضي از مواد در زمان تماس با اكسيژن خالص تحت فشار واكنشهاي احتراقي نشان مي دهند.ساير مواد نيز ممكن است در مواجهه با اکسیژن خالص دچار حريق خودبه خودي شوند. به اين گونه مواد ، مواد ناسازگار با اكسيژن مي گويند.تجهیزاتی که برای استفاده از اکسیژن طراحی می شوند می بایستی از مواد سازگار با اکسیژن ساخته شوند تا شرایطی ایمن را به وجود آورند.استفاده از مواد جایگزین که رفتاری مشابه با مواد اصلی را دارند اما سازگاریشان با اکسیژن ثابت نشده می تواند بسیار خطرساز باشد. در هنگام تعویض قطعات زیر می بایستی دقت لازم را داشته باشید: واشرها:بسیاری از واشرهای موجود در بازار از جنس لاستیک بوده و با اکسیژن سازگار نمی باشند. فلزات:بسیاری از فلزات و آلیاژها با اکسیژن سازگار نمی باشند. شیلنگ اکسیژن: شيلنگهاي قابل انعطاف اكسيژن كه براي جوشكاري مورد استفاده قرار مي گيرد بايد با استــــاندارد BS EN 559 وBS EN 739 مطابقت داشته باشد. رگلاتورهای فشارشکن:توان فشار رگلاتور نمی بایستی از فشار داخلی یک سیلندر پر از اکسیژن کمتر باشد،رگلاتورهایي كه براي جوشكاري مورد استفاده قرارمي گيرند بايد با استاندارد BS EN ISO 2503 مطابقت داشته باشند. داشته باشند. رگلاتورهاي موجود با استانداردهايي ساخته شده اند كه در حال حاضر مورد قبول نمي باشند،مانند: (BS 5741, BS 7650 BS EN 585 اين رگلاتورها ممكن است براي فشار بالاي 200 بار مناسب نباشند. روان کننده ها:معمولا استفاده از روان کننده ها توصیه نمی شود مگر روان کننده هایی که برای کار با اکسیژن ساخته شده اند و از طرف سازندگان تجهیزات توصیه می شوند. شما بايد هميشه از طراحي،ساخت،نصب و داير نمودن سيستمهاي اكسيژن تحت فشار تحت نظر افراد ذيصلاح كه اطلاعات تخصصي در اين زمينه دارند، مطمئن باشید.بر روي همه دستگاه ها و تجهيزات اكسيژن نیز بايد نوع گاز و روش ايمن كار درج شود.اگر از اکسیژن به جای گازهای دیگر مانند هوا،هوای فشرده یا نیتروژن استفاده شود خطرات زیادی در پیش خواهد داشت.اکسیژن در مجاورت با روغن ها و گریس ها،واکنش های انفجاری دارد.بسیاری از افراد هنگام پمپ نمودن،روشن کردن موتور و باد کردن تایر،به دلیل انفجاری که رخ می دهد مجروح و یا کشته می شوند.اکسیژن در مجاورت با برخی مواد خود به خود دچار حریق می شود و خطرناک است.در موارد زیر نباید از اکسیژن استفاده کرد:باد نمودن تایر خودرو،راه اندازی تجهیزات پنوماتیک،جایگزینی با هوا یا گاز بی اثر،استفاده در سیستم های هوای فشرده و راه اندازی موتورهای دیزل. نکات حفاظتی در مورد کپسول های اکسیژن و تجهیزات اگر کپسول اکسیژن و تجهیزات آن به طور صحیح مورد استفاده قرار نگیرند،حریق اتفاق می افتد.کسانی که از اکسیژن استفاده می کنند می بایستی از خطرات آن آگاه بوده و آموزش های لازم در این زمینه را دیده باشند.به چند نمونه از اقدامات حفاظتی در هنگام کار با تجهیزات اکسیژن توجه کنید: سیلندرهای اکسیژن: 1.هنگام کار با سیلندر باید احتیاط لازم را به عمل آورد و از چرخ دستی هایی که برای این منظور ساخته شده اند استفاده کرد. 2.می بایستی سیلندرها را به منظور جلوگیری از سقوط با استفاده از زنجیر یا تجهیزات دیگر مهار کرد. 3.باید توجه داشت که محل نگهداری سیلندرهای اکسیژن در مواقعی که مورد استفاده قرار نمی گیرد به خوبی تهویه گردد و از مواد قابل احتراق دور نگه داشته شود.ضمنا می بایستی کپسول های اکسیژن از کپسول های حاوی گازهای قابل اشتعال دور نگه داشته شود. تجهیزات اکسیژن: 1.شیرها همیشه می بایستی آهسته باز شوند.باز کردن سریع خصوصا شیرهای سیلندرهای اکسیژن باعث می شود اکسیژن در یک لحظه به سرعت خارج شود و در اثر برخورد و ضربه مولکول های اکسیژن به یکدیگر اصطکاک ایجاد شده و تولید گرما شود.علاوه بر این اگر مانعی در سیستم وجود داشته باشد مانند رگلاتورهای تنظیم فشار که بر روی سیلندرهای اکسیژن نصب می شوند،به واسطه ی متراکم شدن اکسیژن گرما ایجاد خواهد شد.در هر دو صورت از مواردی که گفته شد نتیجه آتش سوزی خواهد بود. 2.می بایستی از باز بودن کامل پیج تنظیم فشار رگلاتور اطمینان حاصل شود به این منظور که شیر خروجی رگلاتور قبل از باز کردن شیر سیلندر اکسیژن بسته باشد.مخصوصا زمانی که شیر کپسول اکسیژن برای اولین بار پس از تعویض کپسول باز می شود. 3.باید از بسته بودن شیر سیلندر و قطع بودن جریان اکسیژن از منبع تغذیه در زمانی که کار متوقف است،اطمینان حاصل کرد.برای قطع نمودن گاز از منبع تغذیه نباید عجله کرد و باید توجه داشت که ایجاد پیچ خوردگی در لوله های قابل انعطاف اکسیژن برای قطع جریان به منظور تعویض تجهیزات (سرپیک جوشکاری) ممنوع است. 4.باید از شیلنگ ها و دیگر تجهیزات در شرایط مناسب نگهداری شود.بهتر است نشتی اکسیژن از تجهیزات تست شود.این تست را می توان با اسپری های مخصوص و یا محلول مایعات شوینده انجام داد،البته صابون یا مایع مورد استفاده نباید حاوی روغن باشد. نظافت: تجهیزات اکسیژن را باید همیشه تمیز نگه داشت.اگر تجهیزات به گرد و غبار،ماسه،روغن و یا گریس آلوده باشند،باعث ایجاد پتانسیل حریق می گردد.تجهیزات پرتابل بیشتر در معرض آلودگی قرار دارند و تمیز نگه داشتن آن ها امری ضروری و جزئی از نکات ایمنی می باشد.برای نصب تجهیزات مانند نصب رگلاتور فشار و انجام اتصالات می بایستی از دستکش و دستمال های تمیز استفاده شود.لباس های کار مورد استفاده نیز می بایستی تمیز باشند چون مواد روغنی به راحتی قابل آتش گرفتن هستند. توصیه های عمومی: همیشه می بایستی اطمینان حاصل کرد که تهویه به صورت موثر و مناسب صورت می گیرد. کپسول های اطفاء حریق همیشه باید در وضعیت درستی قرار گرفته و آماده به کار باشند. راه های خروجی و فرار می بایستی همواره باز بوده و وسایل دست و پا گیر در مسیر قرار نباشد. نتیجه گیری در مورد خطرات اکسیژن اگر آگاهی ندارید حتما سوال کرده و آگاه شوید. تجهیزات بایستی به منظور رفع نشتی اکسیژن کنترل شده و به این صورت از اشباع اکسیژن پیشگیری شود. تهویه ی محل می بایستی به طرز موثری صورت پذیرد. همیشه هنگام کار با سیلندرها و تجهیزات اکسیژن باید دقت لازم صورت پذیرد و بر طبق اصول ایمنی عمل شود. شیر سیلندر اکسیژن را باید همیشه آهسته باز کرد. در هنگام کار با اکسیژن می بایستی استعمال دخانیات ممنوع باشد. برای روغن کاری تجهیزات هیچگاه نباید از روغن و گریس استفاده کرد. تجهیزاتی که توسط سازنده تست فشار نشده اند را نمی بایستی مورد استفاده قرار داد. و هیچگاه از اکسیژن در تجهیزاتی که برای کار با اکسیژن طراحی نشده اند استفاده نکنید. نسکوگاز با سال ها تجربه در زمینه ی تولید گاز اکسیژن در اصفهان در خدمت شما عزیزان می باشد.
مطالب فروش انواع گاز

نیتروژن گازی است که هوا را برای ما قابل تنفس می کند.نیتروژن عنصری است که دارای ویژگی های منحصر به فردی است و کاربردهای زیادی دارد.از جمله استفاده در مواد منفجره،داروهای بیهوشی،باروری و همچنین مسابقات ماشین سواری.علامت اختصاری نیتروژن N و عدد اتمی آن 7 است.نیتروژن تحت شرایط عادی گازی بی رنگ،بی بو و بی مزه است.نیتروژن در بدن همه ی موجودات زنده وجود دارد و نزدیک به 78% از هوایی که تنفس می کنیم از نیتروزن تشکیل شده است.از دیگر کاربردهای نیتروژن استفاده برای نگه داری طولانی مدت غذا به صورت بسته بندی یا فله ای می باشد.هم چنین از نیتروژن برای ساخت قطعات الکترونیکی،اهداف صنعتی و مقاصد دیگر استفاده می شود. در دمای پایین نیتروژن به صورت مایع است. نیتروژن مایع در۷۷ کلوین معادل (۱۹۶- درجه سانتیگراد و ۳۲۱- درجه فارنهایت ) به راحتی قابل جابه جایی است و کاربردهای زیادی دارد.یکی از ترکیبات نیتروژن اکسید نیتروس است .اکسید نیتروس که به آن گاز خنده دار هم گفته می شود در بیمارستان ها و کلینیک های دندانپزشکی به عنوان بیهوش کننده استفاده می شود. اکسید نیتروس هم چنین در مسابقات موتورسواری برای افزایش قدرت موتور و سرعت وسیله نقلیه استفاده می شود که در این صورت به آن نیتروس یا NOS گفته می شود .در عین حال اکسید نیتروس یکی از گازهای گلخانه ای و از آلاینده های هواست و تاثیر آن از نظر وزنی 300 برابر بیشتز از دی اکسید کربن است.از دیگر ترکیبات نیتروژن،نیتروگلیسیرین مایع است که در تهیه ی مواد منفجره مانند دینامیت مورد استفاده قرار می گیرد و اغلب در صنایع نظامی کاربرد دارد.اسید نیتریک نیز از دیگر ترکیبات نیتروژن است که اسیدی قوی است که در عمل لقاح مورد استفاده قرار می گیرد.نسکوگاز از بزرگترین کارخانجات تولید نیتروژن در اصفهان در خدمت شما عزیزان می باشد.

نسکو گاز

مجتمع تولیدی گاز های صنعتی و طبی نسکو ، دارای کارخانه تولیدی انواع گاز های اکسیژن ، آرگون ، نیتروژن و دی اکسید کربن با قابلیت تولید بالای روزانه و تحویل در سریع ترین زمان ممکن.

Search